2.5⭐

2025 رو شروع کردم با یه کتابی که اولاش افتضاح بود و آخرش یکم جالب شد.
ابتدای کتاب نویسنده درباره ماهیت موسیقی، فرهنگ، هویت ملی و قومی، جهانی شدن و از این دست مسائل صحبت می‌کنه. اما نه کوتاه و گیرا بلکه به شدت طولانی و کسل کننده و حتی نامرتبط. انگار که استاد به دانشجوی لیسانس گفته باشه باید چهل هزار کلمه بنویسی و اونم هرچی گیر دستش اومده لیست کرده باشه.
در بخش دوم، موسیقی به صورت جالب‌تری وارد می‌شه از طبیعت و مذهب بگیر تا جشن‌های باستانی که چه تو ایران برگزار می‌شن یا فقط اقوام مختلف اون‌ها رو اجرا می‌کردند. برای من این بیان دلنشین بود. 
قسمت موسیقی کار که درباره کشاورزی، صیادی و بنایی و مشاغل دیگه صحبت می‌کرد هم برای من جدید بود. یعنی تا به‌حال از این زاویه بهش نگاه نکرده بودم. بحث ریتم در زندگی!
اما آنچه که در این کتاب حاصل نشد درک موسیقی بر هویت بود. من بیشتر با آداب و رسوم ایرانیان آشنا شدم و فهمیدم موسیقی همیشه همراه آیین‌های ما بوده اما هیچ جمع‌بندی وجود نداشت که بگه بالاخره اون همه تعریفی که تو فصل اول ارائه کردی، موسیقی به طور اخص کجاش بود و چه ربطی داشت؟ اصلا چرا موسیقی همیشه همراه فرهنگ ایرانی بود؟ صرفا برای اینکه ریتم باشه یا سنت شفاهی ما حفظ شده؟ به‌نظر من این پاسخ‌ها کافی نیست یا حداقل اسم صحیحی برای کتاب انتخاب نکردید‌.