ضحاک رو به مرد کرد.مارهای خیره هم سر بالا آوردند.ضحاک قدمی به سمت او آمد و از میان دندان های به هم فشرده اش غرید:«شما کاری را انجام میدهید که من صلاح میبینم کودک پانزده ساله ای که میتواند با یک مشت،مردی جنگی را بکشد فقط یک کودک نیست،بنیان خطر است...بنیان آشوب،کی میخواهید این مسائل بفهمید؟
ناشناس سرش را یشتر پایین انداخت.انگار میخواست با این کار از شر خشم ضحاک در امان باشد.شاید هم از وحشت نگاه مارهایی بود که به صورتش خیره شده بودند.
درباره ی نویسنده:
وحید محمدی پای اندر در سال 1359 در جیرفت به دنیا آمده و از دهه ی هشتاد به داستان نویسی و روزنامه نگاری مشغول بوده است..وی همچنین مربی فلسفه برای کودکان و کارشناس گروه فلسفه ی شورای کتاب کودک نیز هست.