خیلی از دلگرمی های زندگی سوغات آشنایی هاست، اما خیلی از ترس ها هم نتیجه ی همین آشنایی ها...برای همین است که گاهی از هم دور می شویم تا دوباره نزدیک بیاییم...لباس غریبگی می پوشیم تا از سر نو آشنا شویم...فاصله می گیریم تا فاصله ها را کم کنیم...من دور می شوم تا نترسانمت، تو دور می شوی تا اذیتم نکنی، و این ها همه برای  نزدیک ماندن ماست...
وقتی پشت فاصله ای خود خواسته دوباره همسخن و همشنو می شویم، خیال مان جمع است که با یک غریبه ی آشنا راز دل می گوییم: با تویی که مکرر نو می شوی اما همیشه یک نفری.