نظریه منبع ارعاب است، سرچشمه‌ی فخرفروشی‌های مدام: چی؟ لاکان را نخوانده ای؟!... چطور می‌توانی درباره رمان عصر ویکتوریا بنویسی بی آنکه تبیین فوکو درباره صف‌آرایی جنسی و هیستریک سازی بدن زنان و اثبات نقش استعمار در ساختن سوژه مادر شهری در کار گایاتری اسپیواک را به کار ببندی؟

ادبیات شاید شبیه علف هرز باشد!

روایتهای ادبی: ... گفته‌هایی که ربط آنها به شنوندگان متکی به اطلاعاتی نیست که منتقل می‌کنند، بلکه در «گفتنی بودن» آنهاست.

در نظر گرفتن یک متن به منزله ادبیات یعنی پرسش درباره سهم اجزا آن در تاثیر کل، نه اینکه بپنداریم در اصل رقم خورده تا هدفی را برآورد؛ مثلاً اطلاعاتی به ما بدهد یا ما را متقاعد کند.