آینده هرچه باشد ، گذشته هنوز تمام نشده است

همه چیز در درونم به هم می ریزد ، طوری که انگار احساسات من مانند آب باعث شکستن یخی می شوند که با آن خودم را پوشانده ام.

او دید که چگونه ترس قلب آن ها را آلوده می کند و آن ها را از محبت یا دریافت عشق باز می دارد.

آیا ریسمان های خاطرات آنقدر محکم او را به گذشته وصل می‌کردند که هویتش در جریان مداوم تجربه ها و وقایع دستخوش تغییر نشود ؟