جزء کارهای ضعیف دو موریه محسوب میشه اما همچنان معانی عمیقی رو توی خودش داشت.
        

          تقریبا همه داستانهای دافنه به نوعی رئال مرموز و رازآلود هستند و این یکی هم همینطور. شامل چند داستان کوتاه بلند بود که فقط اولی اسمش آنا بود و از همه جالبتر هم همان بود. 
در همه داستانهایش طوری دو پهلو حقیقت پنهان می شود که نمی توانید به لایه های درونی به راحتی دست پیدا کنید و در نهایت متوجه نمی شوید که ماجرا چه بود.
اما خواندنش را توصیه می کنم مخصوصا داستان اول آنا