مهم ترین بخش توافق هسته ای ایران اصول متعالی بود که دنبالشان بودیم و تجسم دوباره دنیایی که عملی شدن این توافق را ممکن کرده بود. توافق نتیجه شجاعت ما در تنظیم آن و اصرار و ایستادگی مان در تحقق بخشیدن به آن بود. پایه های آن بر اساس آرزوی مشترک برقراری صلح و زمینه های مشترک با افرادی که با آن ها و علیه آن ها مذاکره می کردیم، شکل گرفته بود. باید از تمامی چیزهایی که درباره توان مدیریتی ایجاد تغییر در جهان یاد گرفته بودیم، با علم به این که تغییر کار ساده ای نخواهد بود، استفاده می کردیم. این ها ارزش هایی بودند که با آن بزرگ شده بودم و توانایی هایی بودند که در طول مسیر زندگی فرا گرفته بودم در ماه می 2018 رئیس جمهور ترامپ از توافق نامه برجام خارج شد، تصمیمی که نه تنها تأثیر مخربی بر سال ها تلاش دیپلماتیک ما داشت بلکه بر جایگاه کشورمان در جهان و امنیت جهانی تاثیر گذاشته است. علاوه بر این تصمیم ترامپ چیزی که خودم با تجربه آموخته ام را نادیده گرفته است: ما در مذاکرات کنترل بیشتری بر امور داریم. برای رسیدن به توافقی معنی دار باید طرف رقیب را نه به چشم دشمنانی ابدی یا دورافکندنی بلکه به چشم شرکایی بالقوه ببینیم. پیش از استفاده مؤثر از قدرت باید ماهیت آن را درک کنیم و تیمی تشکیل دهیم که وظیفه محوله را انجام دهد؛ و شاید به همین خاطر باشد که باید پافشاری کنیم، باید برای همان ایده آل هایی بجنگیم که در وهله نخست باعث شکل گیری توافق شد. کتاب حاضر دراین باره است.