لیلی فرهادپور از ترجمه کتابی با عنوان «شهر زنان بیوه» نوشته حیفا زنگنه خبر داد و گفت: این کتاب به روایت زنی عراقی از جنگ و مقاومت می پردازد.
لیلی فرهادپور در مورد این کتاب گفت: در سال 1958 میلادی، هنگامی که حیفا زنگنه فقط 8 سال داشت، عراقی ها به خیابان ها ریختند تا استقلال خود را از انگلیس و حکومت پادشاهی سرسپرده جشن بگیرند. اما در دهه ی هفتاد میلادی با کودتای حزب بعث عراق این فضا فروپاشید. 
وی ادامه داد: زنگنه در جنگ علیه صدام، به نیروهای مسلح مقاومت پیوست و چنین بود که در عنفوان جوانی دستگیر شد، به زندان افتاد و شکنجه را تجربه کرد. بعد از تحمل شش ماه حبس در زندان ابوغریب، زنگنه آزاد شد و از آن موقع تاکنون در تبعید به سر می برد. 
فرهادپور درباره موضوع کتاب گفت: در «شهر زنان بیوه»، حیفا زنگنه، برای ما داستان کشورش را باز می گوید. داستان را از اواخر قرن بیستم شروع می کند، از حمله امریکا و انگلیس به عراق و به زمان اشغال عراق توسط امریکا می رسد. او برای ما شمه ای از جامعه عراق را به تصویر می کشد. جامعه ای که سال ها درگیر تحریم ها، جنگ و اشغال بوده است. از جامعه ای می گوید که سعی دارد کشورش را بر اساس ارزش های خود بسازد. 
این مترجم افزود: زنگنه در این کتاب به تاریخ مفصلی از مشارکت های اجتماعی و فعالیت های سیاسی زنان عراق می پردازد. او انگشت اتهام خود را به سوی بسیاری از سازمان های غیر دولتی عراقی نشانه رفته است که بعد از تهاجم امریکا به عراق در سال 2003 مثل قارچ رشد کرده اند و نوعی استعمار فمینیست مآبانه را، که ربطی به زنان عراقی امروز ندارد، حمایت می کنند. 
فرهادپور ادامه داد: دست آخر، زنگنه از بغداد امروز می نویسد، شهری مملو از زنان و کودکان که داغدارعزیزانشان و همچنین موطن از دست رفته شان هستند. زنان و کودکانی که حقوق ملی شان این جسارت را به آنها می دهد تا با مقاومت و آزادیخواهی عراقی مستقل را برای خود خلق کنند. 
این روزنامه نگار درباره نحوه ترجمه این کتاب هم گفت: ترجمه این اثر ساده نبود. در خصوص تاریخ معاصر عراق در این کتاب ما با دیدگاه متفاوت نسبت به آنچه تا امروز دیده و شنیده ایم، مواجه می شویم و همین دیدگاه متفاوت باعث برخی از تحلیل های متفاوت می شود که لزوم تفسیر و توضیحاتی دارد. از این رو مترجم سعی کرده است این شکاف های دیدگاهی را تا آنجا که مقدور بوده در پانوشت ها ترمیم کند.