دیگر آواز پرندگان را نمی شنود 
سیبی که نرسیده به پاییز 
بر شاخه یی شکسته ناتمام مانده است 
و جز سایه یی کز کرده و کال
سهمی از آفتاب نمی برد 
به پاییز 
به ایمان کامل که می رسید 
خود به خود افتاده می شد از درخت 
مثل نور
که تا نشکند نمی رسد به آب.
بر شاخه ای شکسته به خواب رفته ای
مثل ساعتی که کوکش بریده باشد 
زیر باران زنگ می زندی 
و هیچ کس را بیدار نمی کنی.