دفتر پنجم از تصحیح و شرح پژوهشگر مهری بهفر، به یکی از بزرگترین تراژدی‌های تاریخ دنیا می‌پردازه؛ داستان رستم و سهراب.

عموماً حتی کسانی که اهل ادبیات نیستند هم این داستان رو شنیده‌ان، خود من پیش‌تر بارها اون رو به شعر و به نثر خونده بودم.

اینجوری بود که فکر می‌کردم، قرار نیست دوباره خیلی عمیق روم تأثیر بذاره... فکر می‌کنم بدونید که اشتباه می‌کردم.

پس از گذشتن هزار سال از روایت فردوسی و در دنیایی که اونقدر درش تراژدی در جریانه که اشکی برای ریختن بر سر اسطوره‌ها باقی نمی‌مونه، نبرد این پدر و پسر باز هم من رو نابود کرد=)

قدرت قلم بزرگانی مانند فردوسی و روایت‌های منحصربه‌فردی مثل رستم‌وسهرابه که به آدم قدرت داستان‌سرایی رو یادآوری می‌کنه و می‌فهمه، شاید تراژدی‌های دنیای خودمون اونقدر از این‌ها جدا نیستند.

و شاید، فقط شاید، اگر بچه‌های ما با این داستان‌ها بزرگ می‌شدن و درد جنگ و اهمیت ایستادگی دربرابر بیدادی و ستم رو درک می‌کردن، دنیایی که فردا می‌ساختن، بسیار بهتر از دنیای ما می‌بود.