پدر و مادر کورالاین سرشان خیلی شلوغ است و وقت بازی‌کردن با او را ندارند. کورالاین هم برای اینکه سر خودش را گرم کند، تمام قسمت‌های خانه را زیرورو می‌کند و در نهایت، به اتاقی می‌رسد که درش قفل است و دیواری آجری روبه‌روی آن کشیده شده. حس کنجکاوی‌اش او را برمی‌انگیزد که به آن سوی دیوار برود. بالاخره از دریچه‌ی روی دیوار به سرزمین آدم‌های چشم‌دکمه‌ای مهربانی که با او بازی می‌کنند وارد می‌شود. آنجا پدر و مادر دیگری دارد و حالا باید تصمیم بگیرد که بماند یا برگردد.