باید با لباس آراسته با کفش واکس‌زده با شاخه‌ای گل سرخ این جهان‌ را ترک کنی حتا اگر از عاشق شدن تو دو دقیقه گذشته باشد در این لحظه زمان مفهوم مسخره و شرم‌آوری دارد...

نه جوانیم نه پیر بلکه عابری سراسیمه‌ایم که میخواهد جهان را نفی کند اما جانشینی برای زمین ندارد پس باید با جهان مدارا کند و در ناامیدی‌های مدام جهان را ستایش کند.

مسافران به هم میگویند چیزی نمی‌گذرد که قطار از باغی عبور کند که مملو از گل‌های نرگس و گل‌های سرخ است اگر قطار در آن باغ توقف کرد برای آینده‌مان گل‌های نرگس گل‌های سرخ را می‌چینیم به خانه می‌بریم اگر خانه از بمباران‌های هوایی به‌جا مانده باشد.