دکتر مصطفی چمران ساوه‌ای، فارغ‌التحصیل کارشناسی رشته مهندسی الکترومکانیک دانشگاه تهران بود که در سال ۱۳۳۸ با بورسیه دانشجویان نخبه، عازم دانشگاه Texas A&M می‌شود و کارشناسی ارشد خود را در رشته الکترونیک به پایان می‌رساند. او پایانه کارشناسی ارشد خود را با عنوان  An integrator based on motion and electrostatic charge پایان می‌رساند. (متاسفانه دسترسی به این رساله میسر نیست.) و برای طی دوره دکتری خود در رشته الکترونیک و فیزیک پلاسما عازم دانشگاه برکلی در کالیفرنیا می‌شود. در طول دوره دکتری، ایشان زیر نظر پروفسور دیود اسلوان، از اساتید و پژوهشگران برجسته حوزه فیزیک پلاسما، شروع به کار بر روی رفتار الکترون‌ها در لامپ‌های مگنترونی در فرکانس‌های بسیار بالا می‌کند. ایشان رساله دکتری خود را با عنوان Electron Beam in the Cold-Cathode Magnetron به سرانجام می‌رساند و سپس به واسطه تحقیقات گسترده در حوزه الکترونیک فرکانس بالا، به آزمایشگاه بل راه می‌یابد تا بر روی تکنولوژی‌هایی که لبه‌های علم آن روزگار بودند، کار کند.
ایشان پس از مدتی کار در این آزمایشگاه پیشرفته و کشور مدرن را رها کرده و عازم مصر و سپس لبنان می‌شود تا باری از روی دوش ملت ستم دیده آن دیار بردارد.
رساله دکتری ایشان، توسط دکتر رضا امراللهی، از روئسای پیشین سازمان انرژی اتمی ایران، به فارسی ترجمه شده است.
(تصویر: دکتر چمران در آزمایشگاه الکترونیک دانشگاه برکلی کالیفرنیا)