خیلی سینماییه این کتاب و با اینکه بیشتر از ده سال پیش خوندمش هنوز تصویر بعضی قسمت‌های متن رو می‌تونم تجسم کنم. بعد از این سراغ کتاب‌های دیگه پل استر رفته بودم، و هنوز به‌ نظرم بهترین اثرش همین کتاب هست.
        

          متوجه نشدم چرا مترجم -یا شاید نویسنده- از نشانه‌های نقل‌قول (مثل گیومه یا دو-نقطه) استفاده نکرده است!
        

          «پل استر» در آثارش از عنصر غافلگیری استفاده می‌کند تا بتواند پلات و سایر داده‌های ذهنش را با نظمی همچون صفحه شطرنج نمایش بدهد.
اهمیت درام نیز یکی از ملزوماتش نیز عنصر «واکنش» است که مخاطب آثار این نویسنده با آن به خوبی آشنا هستند. 
البته که قواعد ادبیات مدرن نیز این خواسته را به نویسندگان عصر حاضر ارجاع داده است تا مخاطبان را با خود همراه سازد.