«سکوت» یک رمان کوتاه و عجیب دربارهٔ لحظه‌ایه که تکنولوژی از کار می‌افته و آدم‌ها توی یه خلأ غیرمنتظره گیر می‌افتن. ایدهٔ اصلیش خیلی جالبه و حس فروپاشی دنیای مدرن رو عالی منتقل می‌کنه، ولی روایتش خیلی مینیمال و سرده، جوری که ارتباط گرفتن باهاش شاید برای همه راحت نباشه. دیالوگ‌ها تکه‌تکه و پراکنده‌ان، انگار خود داستان هم دچار همون آشفتگی‌ای شده که شخصیت‌ها توش گیر کردن. این سبک با حال و هوای کتاب هماهنگه، ولی ممکنه برای بعضی‌ها زیادی دور و غیرقابل لمس باشه. در کل، این کتاب بیشتر از اینکه یک داستان معمولی باشه، یه تأمل فلسفی دربارهٔ دنیاییه که بدون تکنولوژی انگار بی‌معنی می‌شه.