«پایدیا »اثر کلاسیک سه جلدی نوشته ی«ورنر یگر» است که در اصل در سال 1939 منتشر شده است. این کتاب، شکل دادن به شخصیت یونانی از طریق مجموعه ای از تمدن ، سنت ، ادبیات و فلسفه است که اساس ارزیابی یگر از فرهنگ هلنی است.
جلد اول بنیان ، رشد و بحران فرهنگ یونان را در دوران باستان و کلاسیک توصیف می کند که با فروپاشی امپراتوری آتن پایان می یابد. جلد دوم و سوم این اثر به تاریخ تفکر یونان باستان در عصر افلاطون ، قرن 4 قبل از میلاد می پردازد - عصری که یونان هر آنچه را که در این جهان ارزشمند است - دولت ، قدرت ، آزادی - را از دست داد. اما هنوز به مفهوم «پایدیا» پایبند بود. مناندر به عنوان آخرین شاعر بزرگ خود ، خلاصه ای از نقش اصلی این آرمان در فرهنگ یونان را این گونه بیان کرد:
" دارایی ای که هیچکس نمی تواند آن را از بشر بگیرد «پایدیا»است:
این کتاب در سه جلد نوشته شده است و هر جلد به عنوان یک واحد مستقل در نظر گرفته می شود، [جلد 1-یونان باستانی ، اوج و بحران ذهن و فکر آتنیان ؛ جلد 2-در جستجوی مرکز الهی؛ جلد 3-تضاد ایده های فرهنگی در عصر افلاطون] ، در مجموع یک بررسی یکپارچه از کل سنت فرهنگی یونان در دوره های اولیه و کلاسیک را تشکیل می دهد. کتاب «پایدیا» یک مطالعه ی عمیق و بی انتها در مورد بنیان تمدن غرب است.
کتاب «پایدیا» را «محمدحسن لطفی» ترجمه کرده است. این کتاب توسط انتشارات خوارزمی منتشر شده است.