کتاب کم حجم و مفید در ارائه نظریات ابن‌سینا و ابن‌عربی در مورد عشق و نقش آن در مسیر تکامل روحی انسان و راه رسیدن به بارگاه حضرت حق.
چند مطلب جالب از متن کتاب:
" می‌توان اصول فکری ابن‌سینا را در اوایل فلسفه مشایی دانست و جنبه عرفان و اشراق در  مرحله نهایی فکر او ایجاد شده. وی توانسته عرفان و اشراق را باهم جمع کرده. " ص. ۱۶۰
" شاید بتوان ادعا کرد عرفان ابن‌سینا عرفان وحدت شهودی بوده نه رمان وحدت وجودی. یعنی وی هیچ کجا وحدت وجود عرفا را مطرح نکرده و  در رساله العشق  منظور او از اتحاد، شهود وحدت با حق است نه وحدت با حق. زیرا در جایی دیگر در اشارات می‌‌گوید عارف در هر چیز خدا را می‌بیند.
پس د۰ر نظر ابن‌سینا به عنوان عارف شهودی فرد به هر جایی می‌رسد که به جز خدا نبیند و در نظر ابن‌عربی به عنوان عارف وحدت وجودی جز خدا وجودی و موجودی نیست." ص. ۱۶۲