این مجموعه، گزارشی از مسائل روانی انسان، مسائل اقتصادی، بی عدالتی های اجتماعی، ارتباطات ناهنجار انسان ها، نیز تفسیر خاصی از نماز که بخش هایی از آن به صورت پرسش و پاسخ، فراهم آمده است. در بخشی از کتاب می خوانید: "... هرنماز آغاز یک توبه است؛ اعترافی است متواضعانه با این معنا که: ای رحمت واسعه، ای مهربان، خطای مرا بر من ببخش؛ من برای حفظ فطرت خویش که عنایت و امانت تو بود نزد من، قصور ورزیدم. هستی من امانت پاک و نیالوده ای بود. تجلی پاک حضرت تو بود و من آن امانت پاک و شکوهمند را ارزان فروختم. به آن جفا کردم. نورانیت آن را به ظلمت بدل کردم. اکنون در ساحت قدسی و کبریایی تو سر سجود فرود می آورم؛ توبه می کنم؛ به خاک می افتم تا شاید کبرها و پیرایه هایی که به خودم بسته ام فروریزد و بار دیگر، شایستگی حضور و وصل را پیدا کنم. این بخشنده ی مهربان و این روشنایی نامتناهی، از تو می خواهم این گمشده در توهمات را به ساحت نورانی خود راه دهی، ای همه رحمت، به این گم شده کمک کن تا ستایش او از وحدانیت تو چنان با خلوص و حضور باشد که با ذکر "لا اله الا الله" این قطره ی سرگشته و بی پناه، بار دیگر به دریای رحمت متصل و در آن محو و فنا بشود".