دکارت توسط ملکۀ سوئد به استکهلم دعوت می‌شود تا هم به اندیشه‌های علمی و فلسفی خود جامۀ عمل بپوشاند و هم’ ملکه را مورد تعلیم خود قرار دهد. لیکن به‌واسطۀ سردی بیش‌ازحد هوا، در سن 54سالگی، به‌دلیل ذات‌الریه از دنیا می‌رود و او را در همان سوئد به خاک می‌سپارند. پس‌از چندی، شهرت دکارت سرتاسر اروپا را درمی‌نوردد و این‌گونه مقامات فرانسوی را به این صرافت می‌اندازد که استخوان‌های فیلسوف شهیر را به فرانسه بازگردانند.کتاب استخوان‌های دکارت شرح مفصل انتقال آن‌ها از استکهلم به پاریس و گم شدن تکه‌هایی از اسکلت و به‌ویژه جمجمۀ دکارت است که افراد مختلفی سعی در تصاحب قسمتی از آن‌ها به‌عنوان استخوان‌های مقدس و ارزشمند می‌نمایند. این ماجرا با دفن دکارت در پاریس موقتا خاتمه پیدا می‌کند تا آنکه در انقلاب کبیر فرانسه دوباره موضوع دکارت و استخوان‌های وی بر سر زبان‌ها می‌افتد.نکتۀ مهم آن است که در طول سفر و هنگام بحث دربارۀ دکارت و استخوان‌های او، نویسنده جابه‌جا، درمورد خصوصیات اندیشگی او، هوداران و موضوع ذهن و کوجیتو و تأثیر او در پیدایی عصر روشنگری و سپس مدرنیزم در اروپا و آمریکا به بحث پرداخته است.