از علی خدایی نخوانده بودم، حتی نمی‌شناختمش. فقط اسمی بود روی جلد کتاب. با خواندن این کتاب، علی خدایی برای من مردی‌ شد پر از حس، عشق و زندگی. داستان‌ها از نظر کیفیت و تکنیک‌های داستانی، برجسته که نه، حتی متوسط هم نبود اما آن چیزی که در کل مجموعه داستان‌ها جریان داشت، شاید بتوان گفت جریان اصفهان، دقیق‌تر بگویم جریان اصفهان علی خدایی، بسیار دلنشین بود. کتاب را دوست داشتم به خاطر حسی که به من منتقل کرد و سراغ دیگر آثار علی خدایی هم خواهم رفت.