الگویی از تحلیل گفتمانی که در این کتاب به کار رفته است، نصّ دینی را همواره در مرکز دایره ی فرهنگ سیاسی مسلمانان قرار می دهد و آن گاه با توجه به ساخت و روابط قدرت در جهان اسلام به تحلیل دانش سیاسی و سازوکارهای اقتداری آن در تمدن اسلامی اقدام می کند. نصوص دینی در جوامع اسلامی متن پایه و مولدی است که تمام یا بیشتر گونه های متون و اندیشه ی سیاسی را، که فرهنگ ما انباشته از آن ها است، زاده و پرداخته است. اما، چرا از بین امکان های مختلف تنها وجه اقتداری این نصوص به عقلانیت پایه ی تاریخ ما بدل شده است؟ چرا چنین است؟ این نظریه های اقتدارگرا از کجا آمده اند؟ چگونه تدوین شده اند؟ چگونه عمل کرده و می کنند؟ و چه نقش و سلطه ای در زندگی و اکنون ما دارند؟ پرسش هایی هستند که نوشته ی حاضر شاید بتواند پرتویی بر برخی زوایای ناروشن آن بیفکند و دایره ای از دوایر ممتد و پیچیده? اقتدار در دانش سیاسی سنتی ما را بازنماید.داود فیرحی متولد سال 1343 در زنجان است. او مقدمات علوم حوزوی را در سال 1360 در مدرسه ی علمیه ی حضرت ولی عصر (عج) زنجان آغاز کرد و در سال 1380 در سطح و خارج فقه و اصول در حوزه ی علمیه ی قم به پایان رساند. در مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد علوم سیاسی به ترتیب در سال های 1370 و 1373 از دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد و در سال 1378 موفق به دریافت دکتری علوم سیاسی از همان دانشگاه شد. وی از سال 1378 تاکنون عضو هیئت علمی و استاد گروه علوم سیاسی دانشگاه تهران است.