در تئوری زیبایی شناسی،نقوله تعهد می بایست از مقوله گرایش بازشناسی شود بدین سان باید گفت هنر متعهد در مفهوم راستین سرآن ندارد که اقداماتی الاحی یا اعمالی قانونی یا نهادهایی عملی را رقم بزند(مانند مبلغین اولیه که علیه سفلیس و دوئل و قوانین و سقط جنین یا دارالتادیب ها بارزه میکردند)بلکه بر آن است که در سطح رفتارها و نگرش های بنیادی کارکند.کار این نوع هنر از منظر سارتر طرح حق انتخاب آزاد یا عاملی است که موجودیت اصیل را  تا سر حد امکان محقق نماید.بدیهی است این امر در تضاد با بی طرفی مخاطب قرار میگیرد.لیکن آنچه به مقوله تعهد امتیاز زیبایی شناسانه بخشیده و آن را بر مقوله (سمت گیرانه ویژه)مجع می سازد.استفاده از مضمون(یا مضامین)است که هنرمند خود را با الهام ذاتی به آن متعهد می داند.