اینکه تحریک در یک موقعیت چه نسبتی با معماری احساسات و دیگر عوامل تشکیل دهنده موقعیت دارد درسی آموزنده است برای تمرین طی دو کتاب مهم رودلف آرنهایم که انتشارات سمت آندو را چاپ کرد.مهم و قابل تذکر همان بحث مورد توجه هنرمعماری بعنوان زیبایی بهمراه دو جنبه شناختی قابلیت ساز هدایت کننده بودن یا گمراه کننده شدن آن است.سکان را همیشه باید بدست شناخت و دانش داد و از اطمینان آفرینی آن احساس لذت کرد نه اینکه سکان بدست زیبایی و هوس  باشد و قوه علم و معرفت تابع آن باشد که در اینصورت عاقبت خوبی در پی لذت آفرینی اثر هنری نیست.