معرفی کتاب ایران و آمریکا، تاریخ یک رابطه اثر جان قزوینیان مترجم محسن عسکری جهقی

ایران و آمریکا، تاریخ یک رابطه

ایران و آمریکا، تاریخ یک رابطه

جان قزوینیان و 2 نفر دیگر
2.5
3 نفر |
3 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

1

خوانده‌ام

4

خواهم خواند

1

ناشر
نیماژ
شابک
9786003677333
تعداد صفحات
912
تاریخ انتشار
1400/3/31

نسخه‌های دیگر

توضیحات

        جان قزوینیان معتقد است آغاز روابط ایران و آمریکا را به‌جای یافتن مقصر اصلی «گناه نخستین» در صفحات تاریخی، باید در میان رابطه‌ی دیرینه میان مردم دو کشور جستجو کرد و «ایران و آمریکا، تاریخ یک رابطه» را به‌منظور نورافشانی بر چنین روایتی تاریخی به رشته‌ی تحریر درآوده است.

آنچه در «ایران و آمریکا، تاریخ یک رابطه» انتظار شما را می‌کشد:
این کتاب از چهار فصل و ۲۶ بخش تشکیل شده است.

فصل «بهاران» از بخش‌های «شرق عدن»، «تشریفات»، «خام‌دستان»، «زبردستان»، «مردی از مانیل» و «جنگ و صلح» تشکیل شده است اما فصل بعدی «تابستان» روابط ایران و آمریکا است که این فصل هم طی هفت بخش «روی کثیف ماجرا»، «سربازشاه»، «سلام جانی!»، «بهار تهران»، «یک پنی بیشتر»، «ناقوس آزادی و پیژامه‌ی پشمی» و «۱۹۵۳» روایت می‌شود. اما بعد از آن می‌رسیم به خزان روابط ایران و آمریکا؛ در «پائیزان» هم با پنج بخش «بله و بله‌قربان»، «شما انقلاب می‌خواهی؟»، «این روحانی انقلابی»، «آخرین امپراتور» و «آنچه اندر وهم ناید» مسائل و پشت پرده‌ی وقایع ۱۹۵۳ تا ۱۹۷۹  واگویه می‌شوند. درنهایت می‌رسیم به «زمستان» این ماجرا. این فصل هم از طریق هشت بخش «۱۹۷۹»، «زیبا و شیرین»، «مترصد حسن نیت»، «اولین دقایق تغییر و امید»، «آن روزِ ماه سپتامبر»، «جنگ سرد معنوی»، «اتم برای صلح؟» و «طرحی برای شکست» روایت می‌شود.

در پایان هم جان قزوینیان در مقام نویسنده‌ای آگاه و توانا در زمینه‌ی امور ایران و آمریکا پیشنهادهایی را برای برون‌رفت از مشکلات ارائه می‌کند.

تألیفی مجددی در دل ترجمه
محسن عسکری مترجم کتاب درباره‌ی دشواری‌های ترجمه‌ی «ایران و آمریکا، تاریخ یک رابطه» می‌گوید: «طبیعی است ترجمه‌ی کتاب‌های تاریخیِ در‌هم‌تنیده با پود سیاست، بی‌تسلط بر دانش تاریخ سیاسی آن هم در موضوع حساسی چون رابطه‌ی میان ایران و آمریکا، دو کشوری که بیش از چهل سال است با هم دشمنی می‌ورزند، کاری صعب و دشوار است و پژوهشی است تام، خود تألیف مجددی در دل ترجمه است. تجربه نشان داده است ارتباط میان نویسنده و مترجم در بسیاری از این موارد بی‌شک همچون اکسیری راهگشاست. من نیز اول‌وهله به رسم احترام و ادب، همچنین به منظور حرمت نهادن به ارزش کار قلم و تحقیق و پژوهش پس از پایان یافتن ترجمه‌ی اثر با نویسنده‌ی محترم کتاب حاضر تماس گرفتم؛ گیریم در ایران قانون حق مؤلف برقرار نیست و چه بسیارانی زیر چنین چتری هر چه خواهند می‌کنند و حتی بدون آنکه نویسنده روحش خبردار باشد، به ترجمه‌ی کتابش دست می‌یازند. خوشبختانه فضای دوستانه و عالمانه‌ای که در این ارتباط‌گیری پدید آمد امکان تبادل نظر در موارد متعدد را سهل‌تر کرد.»
نزاع بیهوده وجود ندارد
سعید لیلاز در بخشی از مقدمه‌ای که بر این کتاب نوشته، می‌گوید: «متأسفانه در نظام خلقت، نزاع بیهوده وجود ندارد. آنچه هر یک از موجودات از‌جمله آدم‌ها، خانواده‌ها، قبایل، دسته‌های سیاسی کشورها و سرانجام بلوک‌های منطقه‌ای و بین‌المللی را کنار هم قرار داده، ظاهراً دوست و خیرخواه هم می‌کند، منافع مشترک است که هرگاه بیش از تضادها باشد به وحدت و اگر نباشد به نزاع و درگیری می‌انجامد. معمولاً طعن و لعن این گزاره که «جهان ما جهان تضادهاست» متوجه فیلسوف ماتریالیست آلمانی کارل مارکس می‌شود، اما ما فراموش می‌کنیم که دویست سال پیش از مارکسِ خداناباور این توماس هابز، فیلسوف خداگرای بریتانیایی بود که جهان را در «وضع طبیعی» آن «جنگ همه علیه همه» توصیف کرد و تازه نه به قول مارکس «جنگ طبقات اجتماعی علیه همدیگر».»

درباره‌ی نویسنده:
جان قزوینیان، روزنامه‌نگار و تاریخ‌پژوه ایرانی‌الاصل است که در آمریکایی زندگی می‌کند. وی مدیر موقت مرکز خاورمیانه در دانشگاه پنسیلوانیا در فیلادلفیا است. قزوینیان به دلیل نوشتن مقاله در مورد سیاست‌های نفتی آفریقا و کتاب‌هایی درباره‌ی خاورمیانه و آفریقا مطرح است. قزوینیان همچنین برای فصلنامه نیشن، نیوزویک، جی کیو و ویرجینیا می‌نویسد.
قزوینیان پس از انتشار کتاب «ایران و آمریکا؛ تاریخ یک رابطه» از سوی نشر نیماژ، در اینستاگرم خود در قالب انتشار پست نسبت به این اتفاق واکنش داد. او نوشت:

Excited to see that the first translation of my book came out in Iran today. Congratulations to the publisher @nimajpublication and translator @mohsenasgari1353 for beating everyone else to it. I look forward to reading the translation and will let you all know what I think. But please be patient — I read  Persian verrry slowly

ترجمه:
از اینکه امروز نخستین ترجمه‌ی کتابم در ایران منتشر شد، بسیار هیجان‌زده شدم. .به ناشر این کتاب؛ و مترجمش؛ تبریک می‌گویم که پیش از دیگران این کار را به سرانجام رساندند. به‌شدت مشتاق خواندن این ترجمه هستم و آنگاه به همه‌ی شما نظرم را می‌گویم. اما لطفاً صبور باشید چون من فارسی را به‌آهستگی می‌خوانم!

برشی از کتاب:
تاریخ روابط ایران آمریکا از سال ۱۹۷۹ (۱۳۵۷) و حتی از سال ۱۳۳۲ (۱۹۵۳) آغاز نمی‌شود. این روابط زمانی آغاز شد که آمریکا خود مجموعه‌ای از مستعمرات بریتانیایی بود و ایران برای جهان خارج با نام امپراتوری پرشیا شناخته می‌شد. به علاوه این روابط با رویدادهایی به مراتب جذاب‌تر از دشمنی‌ها و اتهامات متقابلی همچون «گناه نخستین» شکل گرفت.
هرگاه نگاه بلند‌مدتی به تاریخ بیافکنیم موارد غافلگیرکننده‌ای کشف می‌شود. برای قرن‌های متمادی، پیش از آنکه دولت‌های دو کشور در سطوح عالیه روابطی با هم داشته باشند، مردمان دو کشور ایران و آمریکا به دیده تحسین، صمیمیت، مودت و شیفتگی به هم می‌نگریستند. سالهای دهه ۱۷۲۰ روزنامه‌های آمریکایی استعماری با شوقی وصف‌ناپذیر و به طور مفصل درباره مسائل سیاسی امپراتوری ایران می‌نوشتند.
      

لیست‌های مرتبط به ایران و آمریکا، تاریخ یک رابطه

یادداشت‌ها

          کتاب «ایران و آمریکا تاریخ یک رابطه»
#رابطه_ایران_و_ آمریکا تو سال‌های اخیر پای ثابت موضوع بحث‌های ما ایرانی‌هابوده. از بحث‌های تاکسی گرفته تا صف نانوایی و شب انتخابات. اخیرا #کتاب اقای #جان_قزوینیان، «#ایران و #آمریکا تاریخ یک رابطه»، رو دیدم. ایشون روزنامه‌نگار هستند و زاده ایران، بزرگ شده لندن ومدیر مرکز خاورمیانه دانشگاه پنسیلوانیا. این مشخصات و مقدمه اقای #سعید_لیلاز برای این کتاب درنشر @nimajpublication، همینطور مطالعه مقدمه و فصل پایانی کتاب مجابم کرد کل کتاب رو مطالعه کنم.
----(قبل از خوندن ادامه این رو بگم که : تو ویرگول این مقاله رو با تصویر منتشر کردم که بهتر می تونه منظور رو برسونه! سرچش کنید و بخونیدش!)----

در بخش پایانی این کتاب نویسنده، 4 عامل رو میشمارد که مانع ایجاد تمام شدن این مناقشه هستند:

عامل اول: انقلابیون تندرو که همه آنها در این ترس زندگی می‌کنند که مبادا با از دست دادن دشمن جنگجویی به نام آمریکا نتوانند جامعه ای را که به دشمنی با آن فراخوانده اند رهبری کنند.

عامل دوم: مخالفت اسرائیل و کسانی که در مذاکرات مربوط به خاورمیانه و آمریکا نفوذ بسیار بالایی دارند. مخالفند چون عادی سازی رابطه ایران و آمریکا، معماری پیوندهای اتحاد و ائتلاف خاورمیانه را تغییر خواهد داد.

عامل سوم: نهادهای سیاسی و سنی مذهب، که عربستان، مصر و سایر کشورهای عرب را شامل میشه. مخالفند به همان دلیلی که اسرائیل مخالف است.

عامل چهارم: راستگرایان سنتی آمریکایی و بطور کلی اعضای جمهوری‌خواه، علی‌الخصوص زمانی که در قدرت نیستند.

خب، خوندن این بخش، علی‌الخصوص عامل اول مجابم کرد برم و کتاب رو بخونم ببینم من هم با خوندن کتاب به این نتایج می‌رسم؟!

کتاب رابطه دو ملت/دولت رو از 1720 بیان میکنه و موارد دوستی دو ملت رو از زمان صفویه و عثمانی می شمرد. ولی طبق روایت این کتاب، منازعه ایران و ایالات متحده از کودتای 28 مرداد شروع شد، با اینکه مرحوم مصدق با توجه به پالس‌های دریافتی به شدت روی امریکایی ها حساب باز کرده، ناگهان به دلیل روی کار آمدن آیزنهاور جمهوری‌خواه، آمریکایی هایی که زمان دموکرات ها میشد روشون حساب باز کرد، نه تنها زیرپای مصدق رو خالی می کنند، بلکه علیه‌ش کودتا هم می‌کنند. روایتی که بیش از اینکه تاریخی باشه، بنظر ژورنالیستی ست. آمریکایی دموکرات خوب و آمریکایی جمهوری‌خواه بد :)

دومین موضوع مهم، اشغال سفارت هست. در این روایت سفارت آمریکا یه گوشه نشسته بود و داشته ماست خودش را می‌خورد، که ناگهان خود را در اشغال دانشجویان پیرو خط امام می‌بینه. علی رغم این روایت خیلی ملو، بیان می‌کنه که مهم‌ترین نگرانی دانشجویان، تکرار کودتا 28 مرداد بوده و این خطر رو واقعا حس میکردند و اشتباه کارتر در پذیرش شاه این حس رو تقویت میکنه.


تا اینجای کار زدی ضربتی، ضربتی نوش کن. از حمایت آمریکا از صدام در جنگ تحمیلی و حمایت از تجزیه‌طلب‌ها و... که بگذریم، می‌رسیم به تلاشهای طرفین در حل منازعه. نویسنده کتاب نشون میده که از زمان مرحوم هاشمی تلاش‌هایی برای حل این مناقشه صورت پذیرفته و یکی از این ها تلاش مرحوم هاشمی برای آزادسازی گروگان های آمریکایی در لبنان بود.

رفسنجانی از این سخنان استقبال کرد.
نمونه ی دیگر: کانال ژنو و همکاری ایران با آمریکا در جنگ افغانستان

نمونه دیگر: نامه دولت #خاتمی و پاسخ ایالت متحده


بخش های دیگری از این کتاب رو ببینید:

آژانش اتمی، هیچ نشانه ای از انحراف در فن آوری هسته ای بسوی مقاصد نظامی یا سایر وسایل انفجاری پیدا نکرد. فکر میکنید عکس‌العمل بوش چه بود؟!


دولت اوباما قبل انتخابات 88 ایران نامه‌ای به رهبری ایران مینویسه و پاسخ‌ش رو هم دریافت میکنه. همه چی انگار آرومه ولی....

یادم میاد که سریع کتاب رو ورق می زدم که بتونم توجیه اقای قزوینیان رو برای عامل اول بیابم، آخرش یاد این میم جالب افتادم:
قزوینیان در اثنای کتاب اشاره میکرد که داره بعنوان یک ناظر بی‌طرف به داستان نگاه میکنه. جالب هست که در تمامی موضوعات بالا که اشاره کردم، تحلیل نویسنده مبتنی بر این هست که آمریکایی ها بودند که بازی رو به هم زدند. بماند که از کنار «ماجرای خروج از برجام» و «ترور سردار سلیمانی» سوت زنان عبور کرده. متوجه نمیشم چ‌طور یک فرد بی‌طرف، از این نوشته ها میتونه اون نتیجه رو بگیره. احتمالا بیطرفی‌ مثل رسانه ملکه (bbc)! :)

کتاب علی‌رغم اسمش بیشتر ژورنالیستی هست تا تاریخی! شاهدش اشتباهات فاحشی هست که چند جای کتاب عیان هست. یکی دو نمونه‌‌اش رو می‌گم:

یه جایی از کتاب اشاره میکنه که احمدی‌نژاد چون پیروزی‌ش در سال 84 رو مدیون سپاه می‌دونست، هفته‌ای رو بعنوان هفته سپاه نامگذاری کرد. خب این ادعا خنده‌داره! در حالی‌که سالها پیش از احمدی‌نژاد، روز میلاد امام حسین(ع) روز پاسدار نامگذاری شده. یا در همین ماجرا انتخابات 84، آنهایی که مطلعند میدانند، در سال 84 سپاه به حمایت از قالیباف متهم بوده.

هرچند به زبان انگلیسی نوشته شده اما بنظرم مخاطب‌ش ایرانی‌ها هستند (در راستای دیپلماسی عمومی ایالات متحده) و اتفاقا موضوع هم کاملا موضوع روز هست. خیلی جاها نظرات شخصی‌ش رو مطرح میکنه مثلا جایی نظرش رو درباره قانون اساسی کشور اعلام میکنه‌، خب چون نظر شخصی‌ش هست چندان مهم نیست. ولی علاوه بر این بسیاری از موضوعات تاریخی بیان می‌کنه که با بررسی‌ش متوجه میشیم اینها همون قرائت های رسانه ملکه از تاریخ معاصر هستند. ایشون در ماجرای سقوط مصدق، اولا اصلا اشاره ای به نقش آیت الله کاشانی در ایجاد جبهه مردمی برای ملی شدن صنعت نفت نمی‌کنه. از طرف دیگه مشخصا اعلام میکنه که آیت الله کاشانی یکی از ذینفعان کودتا بوده. البته این رو بنقل از سفارتخانه انگلیس میگه. من با کمی تحقیق به مناظره اقای کائینی با اقای سرگی بارسقیان در موضوع کودتا رسیدم که میتونید تو کانال تلگرام‌شون پیداش کنید، چون حالت مناظره داشت واقعیت های جالبی رو براتون روشن می‌کنه.
        

1