گاهی کسی را ملاقات می کنی و آن قدر به وجود او فقط در رویا  عادت کرده ای که حضور او را در واقعیت باور نداری،کلافه می شوی...نگاه،گفتار،کردار،عقاید،علایق و طرح سر و وصورت و مو،وجود ظاهر و باطن او همان است که همیشه خواسته ای ... و فریاد که سال ها با خود  فریبی زیسته ای که مال تو شخص رویایی تو نبوده و مال دیگری را همیشه دررویا داشته ای و راه دیگری نیست جز این که در همین جاده خود فریبی،به جلو بروی.هیچ راه دیگری نیست.