قبل از اینکه در حق کتاب بی‌انصافی بکنم، باید بگم هسه قلم خیلی خوبی داره. با ترجمه انگلیسی خوندم و بعید میدونم چنین نثر خوبی کار مترجم بوده باشه و قطعا توی بازنویسی متن اصلی موفق شده همچین متنی رو به ما ارائه بده. شخصیت‌پردازی داستان هم جذاب و خوب بود.
اما بی‌انصافی؟ متاسفانه باید کتابو تقلیل بدم به یه نمونه بی‌نقص از ادبیات مدرن ابتدای قرن بیست که انگار از روی مانیفست از پیش تعیین شده نوشته شده. استپن‌‌وولف عالیه برای اینکه توی کلاسای ادبیات خونده بشه و جزئیات رمان مدرن و تئوری‌های مختلف مثل فروید و یونگ رو روش پیاده و بررسی کرد.
قطعا چنین خصوصیتی به معنای بد بودن رمان نیست. اما خب محتوا رو کمی تکراری میکنه. مخصوصا که خود داستان هم کمی خسته‌کننده‌ست. چند لحظه شگفت‌انگیز توی رمان پیدا میشه کرد مخصوصا جاهایی که هنوز با فضای روایت آشنا نشدیم کامل و نمیدونیم چه اتفاقات عجیبی قراره بیفته. اما بعد از مدتی همونا هم تکراری و خسته‌کننده میشن.