چرا دنیا دائم به دو تکه تقسیم می شد، چرا باید همیشه یک ور فهرست چیزهایی نوشت و آن ور فهرست چیزهایی مقابلش قرار داد، هیچ وقت هم این دو طرف برابر مساوی از کار درنمی آید. چرا دنیا یک جایی دست از سر آدم برنمی دارد و همه چیز را اندازه ی هم حساب نمی کند. خوبی ها و بدی ها و خواسته ها میلی متر به میلی متر مساوی هم. چیزی از دست می دهی اندازه ی همان چیزی به دست می آوری. محمد طلوعی (1358) پیش تر برای مجموعه داستان من ژانت نیستم جایزه ی گلشیری گرفت. رمانش قربانی باد موافق به عنوان تکنیکی ترین رمان جایزه ی ادبی فردا و رمان تقدیری جایزه ی ادبی و او شناخته شد. سپس مجموعه داستان تربیت های پدر را نوشت. آناتومی افسردگی دومین رمان او و چهارمین اثر داستانی اش برای بزرگسالان است.