نویسنده و روزنامه نگار ایتالیایی، در جوانی به حرفه ها متعددی از جمله کارگری و فروشندگی دست زد، سپس به طور حرفه ای به ادبیات و روزنامه نگاری روی آورد. ماجانی از لحاظ سیاسی کم و بیش گرایش های آنارشیستی دارد و برای آثارش برنده جوایز زیادی شده از جمله سه جایزه ی ادبی استرگا، همینگوی و پارکو دلا ماییه لا برای رمان «مسافر شبانه» در سال 2005. او در حال حاضر در جنووا زندگی می کند و با انتشارات فلترینلی و بسیاری از روزنامه ها و مجلات ادبی همکاری گسترده ای دارد. دینتو صدها قفس ساخت، اما حتی یک قناری توی آن ها نگذاشت. باید دلیلی برای این کار وجود داشته باشد. شاید دینتو یک قناری بود که خودش تنهایی خانه اش را می ساخت. شاید دیدگاه و فلسفه ی خاص خودش را داشت و چون نه حرف می زد و نه می نوشت، آن را با دست هاش می آفرید. شاید دینتو در اتاق نشیمن، روبه روی پسرش، عقیده ای را که درباره ی دنیا داشت. می ساخت. در دنیای دینتو، صنعتگر رادیکال، مدام قفس هایی ساخته می شدند، اما کار اصلی خالی نگه داشتن آن ها بود. اگر این طور باشد، دینتو قناری نبود .