:اغلب این طور به نظر می رسد که هستی ما دوگانه است؛ ذهن و بدن، جسم و روح، تحرک و تفکر. وقتی در دفتر کار یا اتاق مطالعه مان هستیم ، ««کارگرانی ذهنی»» هستیم که جسمی زائد داریم؛ وقتی هم در باشگاه ورزشی هستیم، حرکات کششی می کنیم، می دویم و وزنه می زنیم، ذهن مان بیکار است.دیمن یانگ این دوگانه انگاری را زیر سوال می برد و  معتقد است که با ورزش کردن هم می توان جسم را پرورش داد و هم ذهن را.او ورزش ها و تمرین های بدنی  مختلف را با کمک نظریه های فلسفی باستانی و مدرن بررسی می کند و به این ترتیب لذت ها و فضیلت ها و ارزش های ورزش و تندرستی را آشکار می سازد. اگر ورزش را با تفکر توام سازیم، می توانیم از دوگانگی رها شویم و وجودی یکپارچه بیابیم و زندگی مان را بهبود بخشیم.