این کتاب درباره خاطرات سرگرد عراقی عزالدین مانع است که در آن به چگونگی اشغال خرمشهر، رویدادها و اتفاقات زمان اشغال خرمشهر و در پایان به چگونگی آزادسازی خرمشهر می پردازد. این خاطرات در بخش های: عراق جدید، مست در نیمه شب، تانک ها و پناهندگی ، اعلام ستوان یار، گم شدن مواد غذایی، انفجار در ساعت یک، مرگ سرهنگ، سنگ ریزه های ارتش، قاتل کیست، شام دستگیری، ستون خون، شب قتل یک ملعون، مرگ «خانه خراب کن!» ، انفجار بزرگ، دستورات فرماندهی و شهر آزادشده تنظیم شده است.

در این کتاب آمده است: امروز آثاری که از افسران و سربازان عراقی منتشر می شود، بیانگر این نکته است که عراقی ها نیز مانند آلمان ها صاحب «ادبیات ضد جنگ» هستند؛ زیرا هم متجاوز بوده اند و هم مغلوب. آلمان خاکستر شده هیچ هدف مقدس و ارزشمندی را در دو جنگ بزرگ جهانی دنبال نمی کرد. به همین خاطر، متجاوز شکست خورده نمی تواند «ادبیات مقاومت» خلق کند.
در این کتاب در دو قسمت مختلف نام دو مترجم عنوان شده است: عبدالرسول رضا گاه و محمدنبی ابراهیمی.
سرگرد مانع خاطرات بسیاری از جنگ در سینه محبوس داشته که عاقبت از طریق یک روزنامه توانسته به ثبت آنها بپردازد.
وی بیان این خاطرات را تجربه ارزشمندی برای فرهنگ و ادبیات جنگ می داند زیرا ملت ها به تاریخ خود افتخار می کنند و به نظر وی ملت ایران این شایستگی را دارد که به خود فخر کند چرا که تاریخ این ملت، تاریخ دفاع است. مؤلف این نوشته را سندی گویا از واقعیت های جنگ تحمیلی می خواند که موجب رسوایی دشمنان ستم پیشه می شود.
وی زمان انتشار این کتاب را زمانی می داند که امت اسلامی به مرحله «عبور به سوی نور» رسیده است.
خاطرات این سرگرد عراقی از زمان اشغال خرمشهر آغاز می شود و تا پایان آزادی آن ادامه می یابد.

در پشت جلد کتاب آمده است:
کتابی که در پیش رو دارید، گوشه کوچکی از واقعیت بزرگی به نام جنگ است. ممکن است بعضی مطالب این کتاب با سلیقه و اخلاق ما فاصله داشته باشد، اما هیچ چیز عجیب تر و مفید تر از واقعیت نیست.