ما خودمان حجاب هستیم، بین خودمان و وجه الله، اگر چنانچه کسی فی سبیل الله و در راه خدا اینحجاب را شکسته است، خود را شکسته است و هرچه داشته است را در طبق اخلاص گذاشته و تقدیم کردهاست.ما برای درک کامل ارزش و راه شهیدان مان فاصله ای طولانی را باید بپیماییم. و در گذر زمان و تاریخ انقلاب و آیندگان آن را جست و جو نماییم.برای ملت ما مسئله ایثارگری یک فرهنگ تاریخی است. شاید بسیاری از ملت های عالم یادگارهای عزیزی را که ملت ما در تاریخ خود دارد، در تاریخ خودشان نداشته باشند...بیهوده نیست که ما شهیدان را عزیز می داریم. آن وقتی که ما در مقابل جانبازان، آزادگان و خانواده های شهیدان عرض اخلاق و ارادت می کنیم، احساساتی نشدیم. این ها کسانی بودند که حقیقت هایی را که می رفت در لابه لای چرخ فهم مادی از دنیا از بین برود دوباره زنده کردند.