گاهی سکوت می کنم، سکوتی معنادار 
نه به خاطر این که حرف و سخنی ندارم، نه 
فقط به این دلیل که سال های گذشته 
به من آموخته است که در زندگی
گاهی حفظ یک رابطه ارزشمند 
بسیار مهم تر است از اثبات حقانیت 
من سال هایی را پشت سر گذاشته ام 
که برای بسیاری قابل تصور نیست 
من جایی سر بر بالین گذاشته ام 
که در خیال بسیاری نمی گنجد 
پس می دانم که گاهی تظاهر به باخت 
و کوتاه  آمدن در مشاجرات کلامی بی حاصل 
این فرصت را به من می دهد تا عاقلانه 
روابط با آدم ها را حفظ کنم.
پس تصور نکن این سکوت بی معناست 
و من، شهرزاد قصه گوی شهر قصه ها 
حرفی برای گفتن به دیگران ندارم 
یا توان گفتنش را نداشته ام 
من پر از کلمات ناگفته ام