نباید پنداشت که اسم اعظم از سنخ لفظ یا مفهوم است تا با لفظ و مفهوم بتوان در تکوین اثر کرد و مثلا مرده‌ای را زنده‌کرد یا از آتش شعله‌ور بوستانی سرسبز آفرید؛ زیرا آفرینش تکوینی با مقام انسانی تامین می‌شود نه با لفظ و مفهوم. بنابراین جستجوی اسم اعظم در میان الفاظ یا مفاهیم برای تاثیر بر جهان عینی کاری افسانه‌ای است و قرین کامیابی نیست؛ چون جهان هستی با حقیقت اداره می‌شود، نه با افسانه.