کتاب حاضر در پی آن نیست که مسائل مطرح در عرصه ? روایت پژوهی را از منظر همه? رویکردهای ممکن بررسی کند، بلکه تنها از دیدگاهی مشخص و محدود به این مسائل خواهد نگریست. اما دیدگاه مورد نظر، که امیدوارم هم به کار نویسنده بیاید و هم نیازهای منتقد داستان را پاسخ گوید، خود آمیزه ای است از آرای صاحب نظرانی که در شاخه های نسبتاً ناهمگونی از روایت پژوهی، و نیز در رشته هایی کم وبیش مرتبط با روایت پژوهی به مطالعه پرداخته اند. ازاین رو، در کنار معرفی الگویی خاص برای تشخیص ویژگی های بنیادین روایت و مقایسه? انواع بازنمودهای روایی در رسانه های مختلف، به معرفی فشرده? مهم ترین نظریه های روایت نیز خواهم پرداخت. بنابراین، کتاب حاضر، هم خواننده را به یافتن جزئیات بیش تر درباره? سنت های روایت پژوهی وامی دارد، و هم پایگاه مناسبی را برای ارزیابی این سنت ها در اختیار می گذارد. یکی دیگر از اهداف عمده? این کتاب، بالا بردن توانایی و انگیزه? خوانندگان برای به کارگیری مباحث حاضر و پیش برد روایت پژوهی در جهت افزایش تعامل میان بسیاری از حوزه های مرتبط با داستان بوده است؛ حوزه هایی که از علوم انسانی و اجتماعی، تا پزشکی بالینی، روزنامه نگاری، روایت درمانی و هنر دامن گسترده اند.