گرچه در حدود ۵ دهه از فروپاشی نظام سلطنتی در ایران می‌گذرد اما همچنان اثری درخور در وصف ساختار اطلاعاتی و امنیتی دو هزار ساله آن، پدید نیامده است. اندک متون و نوشته‌های این حوزه نیز، از دید انسان اروپایی و در همان چارچوب مریض «شرق‌شناسی» نگاشته شده است.
این کتاب نیز آن‌چنان که انتظار می‌رود یک ساختار اطلاعاتی قدرتمند با بودجه و امکانات کافی که از پشتیبانی و آموزش همه جوامع اطلاعاتی برتر غربی آن روزگار هم بهره‌مند بوده، را به تصویر نکشیده است! و تلاش‌های نویسنده بیشتر معطوف به عملکرد ساواک بوده تا روش‌های آن. اما با این حال بر مدارک و مستندات کاملا غربی و عموما مطبوعاتی (و نه مدارک دست اول از گزارشات و اطلاعات نظامات امنیتی) استوار است و خواندنش دید مناسبی به مخاطب می‌دهد که یک ساختار فاسد اطلاعاتی چگونه دهه‌ها می‌تواند یک نظام سلطنتی زهوار در رفته را حفظ کند!
برای درک بهتر تاریخ ساواک، حتما کتاب «ظهور و سقوط سلطنت پهلوی» (حداقل جلد اول آن) را ببینید. گرچه ناقص است اما خوب است!