رمان هومو فابر ماکس فریش یکی از مهم ترین و پرخواننده ترین رمان های قرن بیستم زبان آلمانی است. مهندس والتر فابر به جهان بینی عقل گرایانه خود اعتقاد دارد. اما با یک داستان عاشقانه که تصادفی بر سر راهش می آید، همه محاسباتش به هم می ریزد. هیچ رمان دیگری تاکنون نتوانسته این چنین اساسی و صادقانه به پرسش هویت انسان مدرن امروز پاسخ دهد.ماکس فریش در خطابه ای که به مناسبت دریافت جایزه ادبی شهر زوریخ در سال 1958 ایراد کرد چنین می گوید: من به سبب هراسی که از تنهایی دارم، می نویسم. اگر در تاریکی آواز می خوانم دلیل آن وحشت است. اما علت این هراس چیست؟ پاسخ فردریش صریح و کوتاه است: بی هویتی انسان روزگارما.