این کتاب شرح کتاب «تجریدالاعتقاد»، اثر «خواجه نصیرالدین طوسی» در تبیین «عقاید امامیه» است .خواجه مباحث تجرید را در شش مقصد سامان داده است: مقصد نخست متضمن بحث از امور عامه یعنی مباحث وجود و عدم، ماهیت و لواحق آن و علت و معلول است. مقصد دوم با عنوان «جواهر و اعراض» به بحث از اجسام، جوهر مجرد و اعراض نُه گانه، بر سیاق انگاره ارسطو ییان می پردازد. مسائل معرفت شناسی و منطقی نیز در این مقصد به اختصار طرح می شوند و اگرچه نصیرالدین طوسی این دو بخش را مانند سایر بخش ها مقصد می نامد، آن ها را نمی توان تحریر عقاید خواند، بلکه آن ها متضمن بیان مبانی وجودشناسی، جهان شناسی و معرفت شناسی علم کلام است. به همین سبب خواجه در رساله «قواعد العقاید»، این مباحث را به منزله مقدمه بر اصول و مبانی مباحث کلامی طرح می کند. از مقصد سوم تا مقصد ششم به ترتیب مسائل خداشناسی، شامل مسائل مربوط به وجود صانع، صفات و افعال وی؛ نبوت عامه و خاصه؛ امامت عامه و خاصه؛ و معاد مورد بحث قرار می گیرد. وی برخلاف شیوه رایج نگارش کتاب های کلامی، به بحث از چیستی علم کلام و سایر عنوان های هشت گانه در معرفی این دانش نمی پردازد.