کتاب قرن ذوق ارزیابی روشنگر و اصیلی از شکل گیری علاقه فلسفی به مفهوم ذوق در قرن هجدهم است و به گونه ای ترتیب یافته که برای همگان مفید باشد. اثرِ حاضر را باید نمونه بارزی از تدقیق فلسفی جورج دیکی به حساب آورد. قهرمان او در این کتاب کسی نیست جز دیوید هیوم، چرا که دیکی نظریه ذوق او را بارزتر از هاچسن، جرارد و الیسُن، و نیز دقیق تر و به مراتب منسجم تر از نظریه کانت به  تصویر می کشد. بر این اساس، نظریه هیوم نقطه اوجِ اودیسه فلسفی او در این کتاب است، و نظریه کانت نقطه شروع تنزلی فاجعه بار در نظریه ذوق. با این حساب، دیکی با کارِ خود فرصتی، هرچند کوچک، برای دوست داران کانت فراهم می سازد تا ثابت کنند تصورات شان درباره قهرمان خود اشتباه نبوده است.