اینجا، روی زمین مجموعه­ای از شعرهای مردم بدوی در سرتاسر جهان است، مردمی که زندگی شان را با آواز و ترانه سر می کنند، مردمی که زندگی مادی شان تنک­مایه، اما ذهنشان سرشار از باورهایی معنادار دربارة ستارگان، ماه، خورشید و زمین است… این کتاب داستان زندگی­ای است پیوسته به خاک و زمین که باد و باران و تاریکی و روشنی تار و پود هرروزه اش را می­تنند. این شعرها، که نشانه­هایی از شادی و عزا و آرزو و نیایش مردم بدوی را در خود دارند، هر شامگاه، برای بیان یک رویداد یا احساس سروده می­شوند. در نگاه مردم بدوی، رویدادهایی چون شکار، برآمدن روز، بارش باران ــ یا دیدن یک مارمولک، یک جغد، یک خرچنگ، یا مرغی آوازه­خوان ــ یا ستایش ماه و خورشید، بیان عشق و دل بستگی، ترس از مرگ و وحشت از تاریکی شب ــ همه و همه ارزش آن را دارند که دستمای? سرودی و آوازی شوند… این شعرها شادی­ها، هراس­ها، رؤیاها و آرزوهای تمام انسان ها را آواز می کنند، و در این آواز هاست، در این واژه­ها، که ما می توانیم پیوندمان را با انسانی استوار کنیم که باید از دل زمین بخواند.