بسم الله الرحمن الرحیم 

اول از همه نمیدونم کدوم کتابدار اینو وارد بهخوان کرده که یادش رفته عکس کتاب رو بذاره.

افسانه ارسلان یه مجموعه مانگاست. اگر صرفا دوست دارید یه مجموعه مانگا بخونید که داخل ایران و خاورمیانه میگذره، قطعا می‌تونم بهتون پیشنهادش بدم... ولی اگه از اون افراد سختگیر هستید که با دیدن اطلاعات غلط مغزتون سوت میکشه و جیغتون در میاد... نخونید! نخونید!

سطح ناقص بودن اطلاعات نویسنده به حدی بوده که یجا داخل کتاب میگه که رفتن گیلان درحالی که از تصاویر معلومه رفتن خلیج فارس🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️

در موارد دیگه هم نویسنده اصلا دقیق نبوده، چون فقط براش مهم بوده از فرهنگ ایران الهام بگیره و چندان اهمیت نداده که بخاطر تاریخ طولانی ایران، این فرهنگ در طول تاریخ کاملا مشابه نمونده و تغییراتی داشته. حالا چرا این کتاب در زمینه تاریخی و نمادگرایی کلی باگ داره؟ الان بهتون میگم...

چون بر اساس افسانه ارسلان که یک افسانه تو دوره سلجوقیه نوشته شده که همونطور که از اسمش پیداست ظاهرا این داستان رو برای شرح دلاوری های آلپ ارسلان نوشته بودن. به همین خاطر سبک معماری در تصاویر مانگا بیشتر شبیه دوره سلجوقیه. که خب دیگه شما در جریانید سلجوقی ها در اصل ترک بودن و تو دوره اسلامی به ایران اومدن و کلی هم با امپراطوری بیزانس سر مسئله دین زدن تو سروکله هم...البته بیشتر به بهانه دین بهتره بگیم! قصدشون کشورگشایی بوده قطعا!

برخی جاهای کتاب نویسنده صرفا به خاورمیانه‌ای بودن اثر توجه کرده، مثلا زره و لباس‌های نظامیا خدایی منو یاد سریال مختارنامه انداخت.😂😂

داستان به ادعای خودش تو دوره ساسانی می‌گذره(میگه که چه سالی) و خب تو اون زمان که ارسلان نامی نبوده!  نویسنده خیلیییی حواسش بوده که اینا نباید مسلمون باشن(که اونم احتمالا بخاطر سود خودش بوده که ممکن بوده تو ژاپن با اثر درمورد مسلمونا برخورد بدی کنن) بزرگترین مدرکش اینه که یکی از شخصیت های‌ مهم مونث پوشش افتضاحی داره.

توی این کتاب دین هنوز دین میتراییسمه، کسایی که یکم تاریخ بلد باشن میدونن که قدمت این دین از زرتشت خیلی بیشتره و عامل اصلی تحریفات مسیحیت هم همین دین میتراییسم یا به قول ما ایرانیا "مهرپرستی" بوده.

در کل کتاب مانور زیادی روی مسئله دین داده و اینا نصف دشمنیشون با رومیها(لوستانیا) سر دینه... ولی جالبه که خیلی بیشتر از دین ارسلان اینا از دین لوستانیایی ها که من حتی نمیدونم وجود خارجی داشته یا نه حرفه زده!

یه جاهایی از کتاب رو قشنگ از شاهنامه الهام گرفته که خب الهام گرفتن بدون شرایط مناسب، اصولا نتیجه‌ای جز یه اثر نابود از نظر فرهنگی نداره.

ولی خب تصاویر کتاب به عنوان یک مانگا نسبتا قشنگ و دقیقه. داستان کتاب هم خوبه ولی به شرطی که بیشتر طرفدار ژانر تاریخی-تخیلی باشید، نه تاریخی واقع گرایی.

شخصیت پردازی کتاب مثل باقی مانگاهاست: یه نقش اصلی ضعیف که باید ذره ذره پیشرفت کنه(ارسلان) دوتا نقش مکمل همکار بسیار خفن و باهوش که خواننده/بیننده ها روی اونا کراش بزنن(داریون و نارسوس/ تو دوبله فارسی انیمه به این بشر گفتن مانی! نمیدونم چرا)
و یه عاشقانه بسیار در حاشیه بین ارسلان و استل(ستاره/ تو بعضی ترجمه ها اسمش رو هم ترجمه کردن) که خب استل یه دختره که شخصیتی کاملا برعکس ارسلان داره و از سربازان لوستانیا یا همون کشوریه که باهاشون دشمنه.

شخصیت‌های محبوبم از کتاب نارسوس و الام بودن. نارسوس بخاطر هوش زیادش و الام بخاطر دوست‌داشتنی بودنش و صد البته اینکه داخل انیمه دوبلورش، صداپیشه ژاپنی مجبوب من بود، آقای ناتسوکی هانائه!

حالا من این مانگا رو با ترجمه اینترنتی خوندم. ولی ترجمه زیرنویس انیمه‌ش... مترجمش واقعا زحمت کشیده بود و بخاطر اینکه داستان تو دوره ایران باستان بود، این بشر رفته بود معادل فارسی بیشتر کلمات عربی‌‌ای که امروز ما استفاده می‌کنیم رو پیدا کرده بود اونا رو  تو متن اصلی می‌نوشت و تو پرانتز عربی‌شون رو . تجربه خیلی جالبی بود، کلی کلمه جدید یاد گرفتم! برادر دمت گرم!

چندتا مثال: بجای محافظت=پاسداری، عطر=خوش‌بویه، رقصنده=رامشگر، انحراف=کجرَوی، دروغ=کژگفتاری، پی‌جوی=تعقیب، احمقانه=نابخردانه، نقاشی=نگارگری. 

در کل اگه به اینکه یه اثره که تو خاک ایران اتفاق میوفته قانع میشید، کتاب خوبیه. ولی اگه می‌خواید کتاب رو به قصد اثری با رنگ و بوی فرهنگ ایرانی بخونید... فقط میره روی مختون و به نویسنده فحش می‌دید. 

یادمون باشه که اجنبی برای ما دل نسوزونده که بیاد از فرهنگ ما یک اثر دقیق و صادقانه بسازه!