در این کتاب دیدگاه یونسکو و آثار نمایشنامه های وی بررسی شده است. کتاب با مقدمه ای از اوژن یونسکو ـ عضو آکادمی فرانسه ـ گفت و گویی درباره دو نمایشنامه وی (کرگدن ها و مردی با چمدان هایش) همراه است. به گمان نگارنده: یونسکو... مضطرب از زشتی های این دنیای پست... مانند دیگران قبل از او موفق نشده است برای بودنش مفهومی بیابد چون هرگز در شناخت آنچه همواره می جسته است، کامیاب نبوده است، برای او اصل زندگی آن چیزی است که در ورای دیوارهاست. او منتظر است که زیبایی و روشنایی، روزی به سراغش آید، دیوارهای چرکین زندان روزانه اش را شفاف کند. احساس عمیق و اساسی اش از جهان، هنگامی که درمییابد که در جهان است و جهان در اطراف اوست، حیرتزدگی است... برای یونسکو، زندگی (یعنی قبول کردن موقعیتی نابخشودنی، از گروه رانده شدن... دنیایی که یونسکو در آن به زندگی ادامه میدهد زندانی است که برفراز آن تهدید ابدی سنگینی می کند و در درون آن اضطراب حاکم است. برای آزادی از این زندان، یونسکو فریاد می زند البته نه با دهان خودش، بلکه از زبان پرسناژهایش... یونسکو دنیایی دیگر می آفریند که تصویر جهان نیست بلکه برداشتی از تصویر جهان است. نظر یونسکو درباره آثارش این گونه است. ... هر نمایشنامه برای من، نوعی ماجراجویی، صندوقی پر از یادگارهای مقدس، کشفی از جهانی که بر من آشکار می شود، می باشد، که از حضور آن، خودم اولین کسی هستم که تعجب می کنم... تئاتر برای من، منعکس کردن دنیا از درون، بر روی صحنه است. من این حق را برای خود قائلم که از رویاها، اضطراب ها، امیال مبهم و از تضادهای درونیم، ماده اولیه تئاتری را برگیرم....