علوی ها در طول تاریخ و پیش از فروپاشی امپراتوری عثمانی و تشکیل کشورهای جدید در منطقه غرب آسیا بر اساس قرارداد سایکس- پیکو، همواره مردمانی محروم، منزوی و در حاشیه بودند. اما پس از جنگ جهانی و در شرایط خلأ سیاسی ناشی از سقوط عثمانی ها و به دلیل اعتماد و اتکای اشغالگران فرانسوی به اقلیت های مذهبی و قومی به منظور کنترل و اداره مناطق تحت اشغال، به سرعت وارد رقابت های سیاسی و ساختارهای نظامی شدند و پس از چهار دهه تلاش توانستند قدرت سیاسی در سوریه را تحت کنترل خود درآورند. در کتاب حاضر سرگذشت و تاریخ علویان سوریه مورد مطالعه قرار گرفته است.