زمان نمی تواند بخشی بیشتر از این آشنا و بنیادی از هستی ما باشد و در عین حال همین که در واقع تفکر درباره آن را آغاز می کنیم متوجه می شویم که موضوعی رازآلود و وصف ناپذیرتر از آن وجود ندارد. دو حقیقت بنیادی درباره زمان وجود دارد، اول اینکه ما درباره حوادث به گونه ای می اندیشیم که گویی با نوعی نظم چیده شده اند که در آن، آنچه رخ می دهد بستگی به این دارد که در کجای آن چینش قرار داشته باشیم و دوم اینکه به حوادث آن سان می اندیشیم که گویی وجود می یابند و می گذرند، انگار در زمان و در طول زمان در تغییرند. کتاب حاضر با هدف بررسی تحقیقات فلاسفه درباره زمان، تاریخ مختصری از فلسفه زمان را گردآوری و در اختیار مخاطبان قرار داده است.