ربات پرنده را دوست دارم
این نام کتابیه که بد جور منو به سمت خودش کشیده. البته نه فقط من، بلکه همه عاشقان ربات های پرنده مثل کوادکوپتر یا همون پهپاد.
این کتاب ادامه داستان کتاب پرواز با پاراموتور را دوست دارم است.
شاید روند مطالعه من رو که دیده باشید تعجب کنید که چجوری طی یک شب حدود 80 صفحه می‌خواندم؟
اولا آن زمان هایی که روند مطالعه را ثبت نکردم، چون آن زمان ها مطالعه ای از این کتاب نداشته ام.
دوما اینقدر طرز نوشته شدن و خواندن این کتاب برای مخاطب آسان است، که به راحتی اگر دل بدهد و زیاد اهل مطالعه باشد و حال داشته باشد، می تواند مقدار زیاد و قابل توجهی از این کتاب را بخواند.
من این کتاب را به افراد نوجوان بین سن 10 الی 18 سال توصیه میکنم و افرادی که کلا اهل وسایل پروازی هستند این کتاب را از دست ندهند.
و در نهایت از نویسنده این کتاب درخواست میکنم جلد بعدی را زودتر بنویسند.
باتشکر.
محمدعلی استادحسین.
        

          جلد یکش بهتر بود، ولی این کتاب هم نکات خوبی داشت، تلاش و پشتکار از خود گذشتگی، بخشش، وقت تلف نکردن و ... خوندنش برای همه نوجوان‌هایی که می‌خوان امیدوار و پرتلاش باشن مناسب است
        

          برعکس اون چیزی که فکر میکردم از جلد یکش یعنی پرواز با پاراموتور ها را دوست دارم خیلی بهتر بود.
فقط دو تا نکته ی منفی داشت که..
1)یه  بخشی که از ناصر دعوت میکنه تا به عنوان خلبان توی گروهشون فعالیت بکنه خیلی ...یه جور مسخره ای شده بود.
2)تصویر گری جلد اول کتاب طوریه که انگار شخصیت اصلی یه بچه ی هشت نه سالست اما توی جلد دوم که همین کتابه تبدیل میشه به یه نوجوون 16 17 ساله.در صورتی که فاصله ی بین جلد اول و دوم در حد یه سفر بین قم تا تهرانه
        

          داستانش ادامه جالبی بود فقط مشکلش این بود که عباس ۱۷ سالش شد😐
خیلی داستان  جالب و زیبایی داشت