کتاب مجموعه نقاشی‌های حاصل یک پروژه شهرداری اصفهانه. یک کاغذ آچهار که روی اون یه لبخند مثل لبخندی که روی جلد دیدین داره به بچه‌ها دادن و ازشون خواستن مادرشون رو نقاشی کنن. مجموعه‌ی بانمکیه. اما دو امتیاز کم کردم چون بخشی از نقاشی‌ها رو جدا کرده بعنوان نقاشی بچه‌هایی که حتما با مامانشون رابطه‌شون خوب نبود که اینجوری کشیدن، نمونه‌اش هم همین نقاشی روی جلده. بهتر این بود که چنین تفسیری غیرتخصصی‌ای رو روی نقاشی‌ها انجام نمیدادن و کارها رو خام منتشر میکردن.
        

          کتابی حاصل نقاشی  تعدادی کودک که برای یک لب ، صورت مادر خود را نقاشی کرده‌اند. ایده جالبی بود و  تأمل برانگیز.