بوسه‌هایی برای بابا؛ "نه، یعنی نه" 

اولین بار توی یک کارگاه بلندخوانی با کتاب بوسه‌هایی برای بابا آشنا شدم. جزئیات تصویرگری کتاب واقعا شگفت‌انگیز بودن و این اولین چیزی بود که مدرس کارگاه توجهمون رو بهش جلب کرد. بعدها بارها و بارها در پیج‌های مختلفی که دنبال می‌کردم به عنوان یکی از کتابهای خیلی خوب برای کودک معرفی می‌شد؛ کتابی مناسب روز پدر، کتابی مناسب روتین خواب و ... اما متنی که امروز می‌خوام بنویسم درباره‌ی اینه که چرا این کتاب برای کودک مناسب نیست!

داستان خط سیر ساده‌ای داره، بچه خرس نمیخواد بخوابه و نمیخواد به بابا بوس شب‌بخیر بده، بابا در تمام مراحل آماده کردن بچه خرس (حمام، مسواک و ...)، در فضای شادی و شوخی از بچه خرس میپرسه که میخواد به باباش بوس بده و هر بار بچه خرس میگه نه! اما بابا هربار بچه خرس رو میبوسه

همینجا یه لحظه متوقف بشیم. چی میبینید؟ پدری که حریم بدن بچه‌اش رو رعایت نمیکنه و علاوه بر اون اصلا به حرف بچه‌اش کاری نداره، "نه" برای باباخرسه یعنی بله.

در دو صفحه‌ی انتهایی داستان، بابا، بعد از تمام نه شنیدن ها و اهمیت ندادن ها، بعد از آخرین نه شنیدن آهی میکشه و با ناراحتی داره از اتاق میره بیرون که یکدفعه بچه خرس صداش میزنه و یه بوس و بغل خرسی بهش میده. و از نگاه من این بوس و بغل چطور به دست اومد؟ با احساس گناه دادن به بچه خرس. 

قطعا دوستان روانشناس بهتر میتونن درباره ی این کتاب نظر بدن اما با همین اندک اطلاعات من در زمینه روانشناسی و تربیت جنسی، کتاب بوسه‌هایی برای بابا کتاب مناسبی برای کودک نیست.

پ.ن: من این کتاب رو با پسرم زیاد خوندم. قبل از اینکه تمام این خطاها به چشمم بیاد. الان چطور میخونیمش؟ درباره‌ی این صحبت میکنیم که کار باباخرسی درست بود یا نه. و وقتهایی که من به اشتباه به نه‌هایی که میگه توجه نمیکنم (مثل وقتی میگه سیره و غذا نمیخواد) بهم میگه شدی مثل بابای بوسه‌هایی برای بابا. خلاصه اینکه اگر شما هم مثل من این کتاب رو زیاد برای بچه‌تون خوندید هنوز میتونین تهدید رو تبدیل کنین به فرصت ;)