این مجموعه دربرگیرنده ی 27 نامه است از نگارنده با موضوع "زیبایی شناسی نوین" که با زبانی شاعرانه و بهره گیری از مضامین فلسفی، نگاشته شده اند. در بخشی از کتاب خاطرنشان شده، "یکی از مسائلی که شیلر در نامه های خود بدان توجه دارد و می کوشد آن را از دیدگاه فرهنگی بازنمایی کند، نسبت جبر و اختیار است. شیلر بر این باور است که جبر عالم محسوسات و عدم وابستگی عالم مجرد است، هریک به حکم قدرت و جاذبیت خود، آدمی را قهرا تک ساحتی و مقید می کند؛ تنها فرهنگ و هنر است که این عدم تعادل را از میان می برد. او می گوید: نهاد حسی آدمی، به یاری این تعین میانه از احساس به اندیشه فرامی رود. تعینی که در آن حسیت و عقل، هم زمان فعالند. از همین رو نیز قهرشان متقابلا رفع می شود و یک دیگر را خنثی می کنند. این تعین میانه که در آن نهاد حسی نه به لحاظ فیزیکی و نه از نظر اخلاقی پای بند اجبار است ـ و با وجود هر دو در آن فعال اند ـ درخور آن است که تعین آزاد نامیده شود و وقتی ما حالت حسی را فیزیکی و تعین عقلی را منطقی و اخلاقی می نامیم، جا دارد این حالت تعین پذیری واقعی و فعال را حالت زیبا شناختی بنامیم".