در سده ی نوزدهم چهار رمان با درونمایه ای شبیه به یکدیگر انتشار یافت.یک سده ای هست که هرگاه در اروپا سنجشگری هرکدام از آن ها به میان می آید،اندکی یا بیشتر،به سه رمان دیگر هم میپردازند.مادام بواری اثر گوستاوفلوبر،آنا کارنینا اثر لئوتالستوی،نانا اثر میل زولا و افری بریت اثر تئودور فونتانه که ازاکتبر 1894 تا مارس سال پسین به شکل پاورقی در ماهنامه ی دویچه روندشاو و در 1895 در موسسه ی انتشاراتی پسر نویسنده،فردریش فونتانه،در هیات کتاب به چاپ رسید.
توماس مان که از ادامه دهندگان راه فونتانه در داستان نویسی بود درباره ی افی بریست نوشته است،در سخت گیرانه ترین شیوه ی گزینش رمان،اگر به یک دوجین اثر بسنده کنیم،به ده یا شش رمان،افی بریست را نباید از چشم دور داریم.و در نامه ای که در 1942 نوشته است میگوید،رمان فونتانه را یک بار دیگر«با لذتی وصف ناشدنی»خوانده است و خواندن«شاهکار تئودور فونتانه،افی بریست»را به دیگران توصیه میکند.