کتاب خوش‌خوان و جذابی بود. در‌ یک نوبت خواندم.
فقط یک نکته: کاش حالا که کتاب درباره‌ی یک شخصیت واقعی است، در ابتدا یا انتهای متن، تصویری از وی به همراه توضیحاتی درباره‌‌ش درج می‌شد.
        

          چقد خندیدم با این کتاب
هدیه نمایشگاه کتاب 1402 من، به خواهر زاده م بود که خودم اولین نفر خوندمش(:
        

          مطالعه این کتاب در تاریخ ۱۴۰۲/۰۴/۱۸ به پایان رسیده است. 
        

          کتاب «جنگ پرملات» روایتی طنز از خاطرات حسین پاینده رزمنده لشکر ۱۷ علی بن ابیطالب علیه‌السلام قم است. چاشنی طنز کتاب نه‌تنها حاصل هنر شخصی نویسنده که برخاسته از روحیه شاد و سرزنده شخصیت اصلی داستان به‌صورت توأمان است حسین پاینده معروف به حسین ملات متولد ۱۳۳۴ بود او با آغاز جنگ تحمیلی به عضویت بسیج درمی‌آید و از این طریق پایش به جبهه باز می‌شود بدین ترتیب هرجا که قدم می‌گذارد با خود رنگی از نشاط را برای دیگران به ارمغان می‌آورد. در بخشی از این کتاب می‌خوانیم: «رادیو عراق روشن بود. گوینده، حنجره‌اش را چسبانده بود به میکروفن و سعی می‌کرد صدای نخراشیده و زامبی‌طورش را پشت خنده‌های ریزودرشت پنهان کند. تارهای صوتی گوینده که هیچ، کل سلول‌های زنده و مردۀ بدنش داشتند از شادی بِشکن می‌زدند. «ملات‌ ملات» از دهانش نمی‌افتاد. در عرض یک‌دقیقه، نود بار گفت: «ماتَ مَلات!» و هر نود بارش را کِل کشید و مثل گزارشگرهای فوتبال، از خود بی‌خود شد. بعد از گوینده، نوبت صدام‌حسین بود که بیاید و با ذوق، خبر کشته شدن حسین ملات را بدهد. حسین ملات از سرداران بنام ایرانی بود که صدام برای سرش هزار دلار جایزه گذاشته بود. صدام طوری خوشحالی می‌کرد که انگار سه‌بسته پاستیل عروسکی گذاشته‌اند کف یک دستش و یک فروند بالگرد کنترلی کف دست دیگرش.»