کتاب حاضر، دربردارندة ذکر دو هزار پانصد و نود و چهار شاعر است که از ابوالحسن خرقانی آغاز می شود و به یحیی خان یکتا پایان می یابد. این اثر یکی از مهمترین و مفصل ترین تذکره های فارسی است که در قرن دوازدهم به قلم «والة داغستانی» نوشته شده است. روش نگارش کتاب، جز در مقدّمه، ساده و به دور از تکلّفات منشیانه است و گاهی از عبارات مسجّع استفاده شده است. هدف اصلی نویسنده، تخلیص تذکرة «عرفات العاشقین» است. نگارنده، مقصود از نگارش کتاب را جمع آوری اشعار و افکار تعداد زیادی از شاعران بیان می کند.